مرغ های تخمگذار نژادهای تخصصی هستند، که به دلیل میزان بالای تولید تخم مرغ انتخاب شده اند؛ و با نژادهای پرورش یافته گوشتی (جوجه های گوشتی) متفاوت هستند.
مرغ های تخمگذار از منشأ مرغ های لگهورن هستند. امروزه هیبریدهای تجاری متعددی که در جهان مطرح است از همین منشأ می باشند.از خصوصیات کلی این مرغ ها در مقایسه با مرغ های گوشتی می توان به وزن سبک و استعداد تولید تخم مرغ زیاد در طول دوره تولید اشاره کرد. معمولا مرغ های تخمگذار دارای بدنی کشیده و گردنی باریک و بلند، پاهای ظریف، تاج و ریش قرمز فاصله سه انگشتی میان دو استخوان در ناحیه کلوآک بوده و قادرند در یک دوره تولید بیش از ۲۵۰ عدد تخم مرغ تولید نمایند. دوره پرورش مرغ تخمگذار از یک روزگی تا ۳ ماهگی را پرورش پولت می گویند و نیمچه تخمگذار ( پولت ) را که حدودا ۱۰۰-۹۰ روزه شد به سالنهای تولید که دارای قفس های مرغ تخمگذار است، منتقل می کنند.
در شرایط عادی ، هر مرغ هر روز به آب احتیاج دارد: در زمستان در حدود 110 میلی لیتر ، در تابستان حدود 280 میلی لیتر و در بهار و پاییز حدود 200 میلی لیتر. وقتی میزان تولید تخم مرغ افزایش می یابد ، تقاضای آب نیز افزایش می یابد. بنابراین در دوره اوج تخم گذاری مرغ باید به تأمین آب توجه شود ، در غیر این صورت به طور مستقیم بر تولید و سلامتی تخم آن تأثیر می گذارد. مرغ ها برای گذراندن شب باید آب کافی بنوشند. هوای زمستان سرد است و درجه حرارت پایین است، بهتر است به مرغ آب گرم بدهید و مقاومت در برابر سرما را تقویت کنید که برای سلامتی مرغ و تخم گذاری تخم مرغ مفید است.
