نوشته های برچسب خورده: خرید گوشت بوقلمون

گوشت خوک را گوشت سفید می نامند زیرا می تواند منبع خوبی از پروتئین بدون چربی مانند گوشت بوقلمون و گوشت مرغ باشد.
گوشت خوک منبع عالی تیامین، نیاسین، ریبوفلاوین و فسفر است.
گوشت خوک معمولاً در سراسر جهان مصرف می شود اما در برخی ادیان مانند اسلام و یهودیت مصرف آن مجاز نیست در نتیجه گوشت بوقلمون نسبت به گوشت خوک از نظر مصرف در اسلام بسیار مناسب تر است.

گوشت گوزن و گوشت بوقلمون بدلیل داشتن ویتامین B3 ،B6 ،B12 در درمان بیماری های کلیوی بسیار موُثر است.
گوشت گوزن از نظر ارزش غذایی شبیه گوشت گوسفند است اما با ذائقه ایرانی سازگار نیست.
پروتئین گوشت گوزن 23.3 گرم می باشد که پروتئین گوشت بوقلمون بیشتر از گوشت گوزن است.
افراد لاغر و با مزاج خشک نباید در مصرف گوشت گوزن زیاده روی و یا بصورت مداوم از آن استفاده کنند زیرا این عمل سبب تشدید لاغری و خشکی بدن  آنها می شود در نتیجه در مقابل از گوشت معجزه آسای بوقلمون استفاده کنید تا سلامت خود و خانواده تان را تأمین کنید.

گوشت گنجشک همانند گوشت بوقلمون دارای آهن زیادی می باشد که علاوه بر آهن دارای پروتئین سرشاری بوده و با این تفاوت که پروتئین گوشت بوقلمون بیشتر از گوشت گنجشک است.
اهالی جنوب کشور بخصوص دزفولی ها علاقه خاصی به آبگوشت گنجشک دارند.
گوشت گنجشک از نظر دارا بودن ویتامین ها تقریباً شبیه گوشت بوقلمون است ولی مصرف آن برای افراد گرم مزاج زیاد توصیه نمی شود زیرا که خوردن گوشت گنجشک موجب یبوست می شود درحالیکه گوشت بوقلمون بدلیل وجود منیزیم به هضم غذا کمک می کند و از یبوست جلوگیری می کند.

گوشت قرقاول بسیار لطیف و برخلاف گوشت بوقلمون که دو رنگ سفید (سینه بوقلمون) و قرمز (ران بوقلمون) است تک رنگ (سفید) می باشد.
قرقاول میان گوشتها شبیه بوقلمون جوان و البته کمی نرم تر است و هر دو گوشت داروی خوبی برای تولید خون و مقوی برای هوش هستند و گوشت قرقاول نسبت به بوقلمون زمان بیشتری برای پخت نیاز دارد.
میزان ویتامین ها و مواد معدنی هر دو گوشت تقریباً یکسان است با این تفاوت که گوشت قرقاول فاقد ویتامین B1 می باشد.
امروزه یک ماده غذایی که پروتئین بالا و کالری کمی داشته باشد و برای بدن مفید واقع شود را می توان گوشت بوقلمون و قرقاول نام برد با این تفاوت کسانی که مشکل کلسترول دارند باید از خوردن گوشت قرقاول پرهیز کنند و جایگزین آن گوشت بوقلمون سابین پروتئین را داشته باشند.

مقدار چربی گوشت خرگوش هم مانند گوشت بوقلمون کم است و گوشت خرگوش بسیار مقوی و حاوی مقدار بسیار ناچیزی چربی و کلسترول و بالاترین میزان پروتئین و کالری است با این وجود مصرف این گوشت نسبت به گوشت بوقلمون در ایران بسیار کم است.
مصرف گوشت خرگوش از نظر اسلام مکروه و گوشت بوقلمون هیچ مانعی ندارد و خوردن آن هم بسیار توصیه شده است در نتیجه اگر می خواهید از بیماری در امان باشید حتما مصرف گوشت بوقلمون را در عدات غذایی خود جایگزین نمایید.

گوشت مرغابی نسبت به گوشتهای قرمز چربی کمتری دارد ولی چربی آن نسبت به گوشت بوقلمون بیشتر است و همانند گوشت بوقلمون حاوی پروتئین با کیفیت، آهن، ریبوفلاوین، ویتامین ب12، ویتامین ب6 و اسید های چرب اشباع نشده است.
گوشت مرغابی و گوشت بوقلمون بعنوان یک منبع سالم پروتئین شناخته می شوند.
گوشت بوقلمون نسبت به گوشت مرغابی خوش خوراک تر است ولی گوشت مرغابی سریعتر پخته می شود.
باید خاطر نشان کرد که تغذیه متنوع و متعادل از طریق مصرف گوشتهای مختلف به ارتقا سلامت عمومی بدن کمک می کند پس برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان سابین پروتئین در تماس باشید.

گوشت بوقلمون دارای چربی بسیار کمتر و پروتئین بسیار بالاتری نسبت به گوشت غاز است و پروتئین گوشت بوقلمون 30 گرم و گوشت بدون پوست غاز حدود 22 گرم می باشد.
گوشت بوقلمون سرشار از ویتامین های گروه ب مانند: ریبوفلاوین، تیامین، نیاسین، بیوتین، کوبالامین و … می باشد و گوشت غاز و بوقلمون از نظر ویتامین ها در سطح یکسانی قرار دارند.
گوشت بوقلمون سه اسید آمینه کانوزین، کراتین و تورین بیشتری نسبت به گوشت غاز دارد که این سه اسید آمینه نقش بسزایی در سلامت قلب و عروق، تقویت ماهیچه ها، افزایش انرژی و جلوگیری از پیری زودرس را دارد.

گوشت اردک تقریباً ارزش غذایی یکسانی با گوشت بوقلمون دارد و تفاوت گوشت اردک با بوقلمون در نسبت لیپیدها می باشد که در مورد اردک کمی بیشتراست.
گوشت اردک ویتامین A  بیشتری نسبت به گوشت بوقلمون دارد همچنین ویتامین گروه B در گوشت بوقلمون B1 ،B3 ،B6 ،B12 در حالیکه گوشت اردک فاقد ویتامین B1 و B3  می باشد.
گوشت اردک در مقایسه با گوشت بوقلمون برای افراد عوارضی از قبیل کلسترول بالا، افزایش فشار خون در صورت مصرف بی رویه، افزایش وزن و … را شامل می شود و مقدار پروتئین بوقلمون 29 درصد و پروتئین اردک 19 درصد می باشد.

گوشت آهو هم مانند گوشت بوقلمون بسیار مقوی است و موادی از قبیل: ویتامین ب3، ب6، کلسیم، منیزیم، پروتئین، سدیم و چربی های مفید را در خود دارد.
از برتری های گوشت بوقلمون نسبت به آهو مقدار کلسیم و کلسترول آنها می باشد که کلسیم بوقلمون 11 میلی گرم و کلسیم بوقلمون 7 میلی گرم است همچنین مقدار کلسترول بوقلمون کمتر از 57 میلی گرم و کلسترول آهو 112 میلی گرم می باشد.
مداومت بر مصرف گوشت آهو در افراد لاغر و با مزاج خشک مناسب نیست زیرا سبب تشدید لاغری و خشکی بدن آنها می گردد و برای افرادی که گرم مزاج هستند هم مفید نیست زیرا باعث سردرد آنها می شود.
گوشت آهو در مقایسه با بوقلمون قیمت بالاتری دارد و از نظر اقتصادی گوشت بوقلمون بهترین گزینه برای مصرف خانوارها، سازمانها، بیمارستانها و کلیه عزیزانی که سلامتشان الویت زندگیشان می باشد.

خرچنگ منبع خوبی از ویتامین ها  ومواد معدنی کلیدی مانند: ویتامین B12، سلنیوم، روی و مس است و باید توجه داشت که میزان این مواد در گوشت بوقلمون بسیار بیشتر از گوشت خرچنگ می باشد.
در یک مقایسه می توان نتیجه گرفت که میزان صدگرم پروتئین گوشت بوقلمون پخته 216 و پروتئین گوشت خرچنگ پخته 56 می باشد.
جالب است بدانیم امگا3 گوشت بوقلمون 45درصد و امگا3 گوشت خرچنگ 2درصد می باشد همچنین فسفر، پتاسیم و آهن گوشت بوقلمون از گوشت خرچنگ بیشتر است.
گوشت خرچنگ کلسترول غذایی نسبتاً بالایی (53 میلی گرم) دارد.
خرچنگ درمقایسه با گوشت بوقلمون و سایر غذاهای پروتئینی بسیار گران است و به همین منظور گوشت بوقلمون اقتصادی ترین گوشت برای مصرف می باشد.