بوقلمون بزرگترین و سنگین ترین پرنده خانگی است. بوقلمون با نام علمی ملی گریس یکی از بزرگترین پرنده های اهلی در جهان است، که به راسته ماکیان سانان تعلق دارد. در افغانستان به فیل مرغ معروف است و علت نامگذاری، به خاطر وجود یک زائده گوشتی است که از روی نوک شان آویزان می شود. ایرانی ها به این پرنده بوقلمون می گویند چون زمانی که می ترسد و یا هیجان زده می شود، پوست سر و گلویش به چند رنگ ( آبی، قرمز، سفید و خاکستری) در می آید و این تغییر رنگ، خاصیت پارچه ای از جنس دیبا است که در مجاورت نور آفتاب رنگ آن قابل تغییر است. بوقلمون ها نیز شبیه سایر پرندگان دارای گونه ها و نژادهای مختلفی در سرتاسر دنیا میباشند و هر نژادی دارای ویژگی های ظاهری و رنگ متفاوتی در بدن خود می باشند.
بوقلمون ها به دو گروه کلی تقسیم میشوند:
1- بوقلمون های سفید شامل: بیوتی، نیکولاس، هیبرید و …
2- بوقلمون بومی اصلاح شده
پرورش بوقلمونهاي گوشتی و رسانيدن به وزن ایده ال در زمان مقرر مستلزم ارائه مدیریت صحیح، جیره بالانس شده از حیث سطح انرژی و پروتئین و مکمل های ویتامین و معدنی متناسب با سن پرنده میباشد .نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري زا كاملا حساسند از اين رو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت . امروزه در اغلب كشورها بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادی، سويه هاي تجاري مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند .در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت ، تهويه ، بهداشت و بالاخره جايگاه، حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود. صنعت بوقلمون تجاری از اهمیت خاصی برخوردار است و نسبت به اینکه گوشت استحصالي در کدام مسیر مورد قرار گيرد . زمان کشتار مشخص و معين ميشود بوقلمون هاي نر گوشتي در مدت زمان 18 هفته به وزن معادل 16 كيلوگرمي وبوقلمون هاي ماده گوشتي در پايان 14 هفتگي به وزن معادل 8 كيلوگرمي ميرسند .اغلب بوقلمونهاي سفيد را به نام ((وايت هلند)) مي شناسند ولي همه آنها استانداردهاي نژاد مزبور را دارا نمي باشند. نژاد بوقلمونهاي واقعي ((وايت هلند)) روز به روز كمياب تر مي شود. بنابراين اقدامات حمايتي جهت حفاظت آنها بايد صورت گيرد .بوقلمونهاي ((وايت هلند)) ديگر به طور گروهي پرورش داده نمي شوند.پرورش دهندگان نژاد اصيل بسيار كم هستند و آنها بر اين نكته اتفاق نظر دارند كه بوقلمونهاي مذكور با استاندارهايي مورد ارزيابي قرار مي گيرند كه به مرور زمان از استانداردهاي نژاد اصيل فاصله گرفته است. اين نوع بوقلمونها تنها توسط علاقه مندان پرورش داده ميشوند.در حال حاضر نوعي از بوقلمون ((وايت هلند)) به طور تجاري پرورش داده مي شوند .
اگرچه امروزه بيشتر گونه هاي بوقلمون سفيد هلندي كه به منظور مقاوم بودن با نژادهاي ديگر آميخته شده است داراي چشمهاي قهوه اي رنگ مي باشند وليكن نژاد اصيل اين دسته از بوقلمونها داراي چشمان آبي بوده است. برخي از انواع نر اين بوقلمونها هنوز هم داراي غبغب سياه هستند. رنگ گردن و زير گردن بوقلمونها مثل ساق پا و انگشتان پاي آنها، سفيد متمايل به صورتي مي باشد. منقار آنها هم رنگ صورتي دارد و هم مي تواند رنگ استخواني داشته باشد .در روي سر بوقلمونهاي مزبور نشانه اي از رنگ سرخ آبي وجود دارد. بقيه اندام بوقلمون وايت هلند را پرهاي شاداب سفيد رنگ پوشانده است .
امروزه ، گونه هاي از بوقلمونهاي سفيد هلندي كه با بوقلمونهاي ((لارج وايت)) آميخته شده است داراي سينه اي پهن و پاهاي كوتاه تر در مقايسه با گونه هاي اصيل مي باشند. بوقلمونهاي نر اصيل معمولا حدود 33 پوند و نوع ماده حدود 18 پوند وزن دارند. اگر چه نمي توان به طور قطعي اظهار نظر نمود ولي باور بر اين است كه بوقلمونهاي ((وايت هلند)) در كشور هلند پرورش يافته و نژاد آنها گسترش يافته است.
